در ایران کلمه نایلون و نایلکس دارای تفاوت‌هایی است که در سایر کشور‌ها این تفاوت وجود ندارد. تفاوت نایلون و نایلکس در مواد اولیه به کار رفته در تولید آن‌ها و شکل ظاهری است. اگر تخصصی بخواهیم اشاره کنیم در کشور ما نایلکس را فیلم پلی اتیلن سنگین می‌شناسند. که بیشتر به شکل پلاستیک‌های رکابی، فروشگاهی و از این قبیل نایلون‌ها هستند که مورد مصرف قرار می‌گیرند؛ اما در کشورهای دیگر نایلکس یا نایلون به این معنا نیستند و اینکه چگونه و چه زمان این محصولات این گونه نام گذاری شدند منبع معتبری برای آن وجود ندارد. در این مقاله به تفاوت مواد تشکیل دهنده نایلون و نایلکس و همچنین تفاوت شکل ظاهری نایلون و نایلکس می‌پردازیم. یکی از بیشترین سوالاتی که کاربران این حوزه می‌پرسند این است که تفاوت بین نایلون و نایلکس پیش از جواب دادن به این سوال بهتر است هریک را به صورت جداگانه تعریف کنیم و بعد به سراغ تاریخچه و ادامه مقاله بپردازیم پس با ما همراه باشید.
تعریف مختصری از نایلون
نایلون نوعی فیلم دمشی است که از پلی‌اتیلن تولید می‌شود. چهار عنصر کربن، هیدورژن، نیتروژن و اکسیژن از عناصر سازنده نایلون به به حساب می‌آیند. در کنار هم قرار گرفتن این عناصر خاصیت انعطاف‌پذیری و چغرمگی زیادی را برای نایلون‌ها به ارمغان آورده است. نایلون از دسته‌ای از پلیمرها که دارای ساختاری پلی‌آمیدی هستند، تولید می‌شود. این محصول در درجه‌های مختلفی تولید می‌شود که درجه ۶ و ۶.۶ آن بیشترین میزان کاربرد در بازار و صنایع مختلف را دارند.
تاریخچه نایلون
برای اولین بار شخصی به نام والاس کاروترز در مرکز تحقیقاتی دوپونت، پلیمری به نام نایلون را تولید کرد. این کار در سال ۱۹۳۵ میلادی انجام شد. مصرف این محصول پلیمری به سرعت در بین عموم مردم رواج پیدا کرد. برس مسواک و جوراب زنانه در زمره نخستین مصارف تجاری نایلون هستند که به ترتیب در سال‌های ۱۹۳۸ و ۱۹۴۰ میلادی تولید شدند.
شاید این سوال برای شما پیش بیاید که چرا نایلون تولید شد و در تولید محصولات گوناگون مورد استفاده قرار گرفت؟ پاسخ این سوال را باید در جنگ جهانی دوم جستجو نمود. در آن سال‌ها به دلیل کمبود شدید ابریشم در کشورهای مختلف، محققان به دنبال جایگزینی برای ابریشم بودند. البته نه برای مصارف معمولی بلکه برای کاربردهای جنگی از جمله تولید چتر نجات، تایرهای برخی خودروهای نظامی و… اما پس از اتمام جنگ جهانی دوم، پای نایلون به عرصه تولید محصولات دیگری از جمله فرش و موکت باز شد.
تعریف مختصری از نایلکس
نایلکس نیز از ترکیب نوعی پلی‌اتیلن سنگین و سبک تولید می‌شود که ظاهر خشک و در عین حال مقاوم را برای آن به ارمغان می‌آورد. میزان چغرمگی نایلکس‌ها در مقایسه با نایلون‌ها کمتر است. نایلکس‌ها را می‌توان در ضخامت‌های مختلف تولید کرد. تفاوت کیسه نایلون و کیسه نایلکس در ضخامت و ظاهر آن‌ها قابل تشخیص است.
تفاوت بین نایلون و نایلکس
همانطور که می‌دانید بین نایلون و نایلکس تفاوت هایی وجود دارد اما این تفاوت فقط به موادسازنده‌ی اولیه محدود نمی‌شود. نایلون و نایلکس علاوه بر مواد اولیه در ظاهر و مصرف نیز باهم تفاوت‌هایی دارند که برخی از این تفاوت‌ها را باهم مرور می‌کنیم.
تفاوت در مواد تشکیل دهنده
تفاوت عمده نایلون با نایلکس در مواد تشکیل دهنده‌ی آن‌ها است. یعنی مواد اولیه آن‌ها با هم فرق می‌کند. نایلون مواد از پلی‌اتیلن سبک تشکیل شده است در حالی که مواد اولیه‌ی نایلکس بر خلاف نایلون، دارای پلی اتیلن سنگین درست شده‌اند.
البته این نکته نیز قابل اهمیت است که تمامی مواد تشکیل دهنده ی نایلکس از جنس پلی اتیلن سنگین نیست و حدود ۸۰ درصد آن سنگین است و ۲۰ درصد باقی مانده آن ساخته شده از پلی اتیلن سبک هستند. دلیلی که این ترکیب برای تولید و ساخت نایلکس انتخاب شده است این است که به نایلکس شفافیت، نرمی، دوخت پذیری بالاو… بدهد.
تفاوت در شکل ظاهری
فرق اصلی در شکل ظاهری نایلون و نایلکس این است که نایلون نسبت به نایلکس از نرمی، انعطاف پذیری، شفافیت و براقی بیشتری برخوردار است. در حالی که شکل ظاهری نایلکس به صورت خشک و مات است. نایلکس را می توان در ضخامت‌های بسیار نازک تولید کرد در حالی که نایلون این قابلیت را ندارد.
برای تشخیص تفاوت نایلون و نایلکس از ظاهر آن‌ها باید بدانید که نایلکس ظاهری خشک و مات دارد یعنی با دست زدن به نایلکس مشاهده خواهید کرد که سر و صدای زیادی تولید می‌کند. اما در خصوص نایلون قضیه کاملا برعکس است؛ چون نایلون‌ها معمولا دارای ظاهری انعظاف‌پذیر و نرم هستند و سطحی براق و شفاف دارند که نور تا حدودی از آن‌ها عبور می‌کند. موقع استفاده از نایلون سر و صدای زیادی مثل نایلکس ایجاد نمی‌شود.